Ergonomi Eğitimi
Ergonomi; insanın fiziksel ve psikolojik özelliklerini inceleyerek makine ve çevre ile uyumu hakkında doğal ve teknik araştırma geliştirme çalışmaları yapan bilim dalıdır.
Ergonomi, bazılarının sandığı gibi yalnızca zorlayıcı bir duruşun uygunsuz olarak biçimlendiği çalışma şeklini inceleyen bir bilim dalı değildir. Personelin çalışırken fiziksel açıdan zorlanmasına neden olan tüm etkenleri inceler. Bu etkenler termal ortam, zihinsel iş yükü, kimyasallar, gürültü, iş organizasyonu olabilir.
Ergonomik risklerin değerlendirilmesinde tüm bu etkenler dikkate alınmalı ve seçilecek yöntemlerde bu kriterler incelenmelidir.
Ergonomik risklerin değerlendirilmesi sırasında, yapılan işe bağlı olarak ISO 11228, TS EN 1005, EN 13861, TS EN ISO 9241, TS EN ISO 11399 gibi standartların yol göstericiliğinden yararlanılmalıdır.
Ergonomik risk değerlendirme yöntemini seçme becerisi, bilgi ve tecrübe gerektirmektedir. Farklı sektörler için geliştirilmiş ergonomik risk analizi metotları mevcuttur. Kulaktan dolma bilgilerle bir yöntemin herhangi bir çalışma alanında kullanılması, çok yanlış yönlendirmelere yol açabilir.
Yapılan işe özgü faaliyetlerin çıkarılması ve her bir faaliyet için uygun yöntemler ile ISO 11228, TS EN 1005, EN 13861, TS EN ISO 9241, TS EN ISO 11399 gibi standartlardan da yararlanarak en elverişli sistemin belirlenmesi gerekmektedir.
Ergonomik Risklerin Değerlendirilmesi aşamasından sonra atılacak adımların da tespit edilmesi gereklidir. Alınacak önlemler, tüm operasyonel süreçler ve yatırım faaliyetleri de göz önüne alınarak en uygun yöntemle belirlenmelidir.
Kaldırma ve indirme görevleriyle ilişkili elle malzeme taşıma çalışmalarını tespit etmek için yararlanılan bir metottur. Kullanılan denklemde, güvenli kaldırma uygulamalarını ve yönergelerini belirlemek için iş görevi değişkenlerini dikkate alan bir ergonomik risk analizi yöntemidir.